تو از سوز دل و از غربت حیدر خبر داری
تو از تنهایی اولاد پیغمبر خبر داری
تو همچون نور در صُلب حسین ابن علی بودی
تو از سوزِ دل صدیقه‌ی اطهـر خبر داری
عموی کوچک تو قاتل خـود را ندیـد اما
تو خود از آن‌چه پیش آمد به پشت در، خبر داری
تو می‌دانی علی با چاه کوفه شب چه‌ها می‌گفت
تو از ناگفته‌غم‌های دلِ حيدر خبر داری
تو اشک خجلت عباس را در علقمـه دیدی
تو از آن کشته‌ی بی چشم و دست و سر، خبر داری
تو با جد غریبِ خود به دشت کربلا بودی
تو از قلب وی و داغ علی‌اکبر خبر داری
تو روی شانه‌ی خورشید دیدی ماه کوچک را
تو از پیکان و ذبحِ حنجر اصغر خبر داری
تو دیدی عمه‌ات زینب کنـار قتلگاه آمد
تو از بوسیدن آن نازنین‌حنجر خبر داری
تو می‌دانی که عبدت از فراقت سوزد و سازد
تو از این بنده‌ی بی دست و پا، بهتر خبر داری

شاعر: استاد غلامرضا سازگار