ای روشنای راه شهیدان حسین جان
روشن‌ترین تجلی ایمان حسین جان
داغت شکفت در دل ما سرخ و تابناک
داغت چراغ روشنیِ جان حسین جان
ما را که شعله شعله ز داغ تو سوختیم
در آتش فراق مسوزان حسین جان
با هر سلام، عطر بهشت تو می‌وزد
ای روضهٔ تو روضهٔ رضوان حسین جان
بگذار در تلاطم شش‌گوشهٔ غمت
فانی شویم با لب عطشان حسین جان
اینجا عطش بهانهٔ دعوت به زندگی‌ست
ای تشنهٔ هدایت انسان حسین جان
پیداست اشک کودک لب‌تشنه‌ات هنوز
در قاب قطره قطرهٔ باران حسین جان
«از آب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتند حرمت مهمان» حسین جان
ای آیه آیه بر سر نی منتشر شده
بسم اللَه ای سلالهٔ قرآن حسین جان
قرآن بخوان که باز قیامت به‌پا کنی
داری چقدر تازه مسلمان حسین جان
حتی میان طشت زر ابن‌ظلم‌ها
هرگز نشد شکوه تو کتمان حسین جان
حتی در آن سیاهی شب، گوشهٔ تنور
یک‌دم نبود نور تو پنهان حسین جان
دشمن شکست‌خوردهٔ خون عزیز توست
آن خون سرخ و روشن و تابان حسین جان
خونی که رفت قطره به قطره به آسمان
خون‌رنگ شد غروب پس از آن حسین جان
خون تو سرنوشت جهان را رقم زند
خون‌خواه توست خالق منان حسین جان

شاعر: یوسف رحیمی