یاحسین حسین‌حسین حسین عزیز زهرا

آرزوم فقط اينه حسيني شه، دنيا و دينم
من ميخوام جهانو از پنجره ي حسين ببينم

تو عالم ذر ديدمت آقا
كنار حيدر ديدمت آقا
خشكم زد وقتی لبهاتو دیدم
با چشمای تر دیدمت آقا

همونجا مهرت تو دلم افتاد
هرگز نمیره عشق تو از یاد
خونه‌مو آباد میکنه عشقت
آقای خوبم خونه ت آباد

همینکه پا گذاشتی توی قلبم
با قفل محکم در قلبو بستم
کلیدشو دادم به دست دریا
پلهای پشت سرمو شکستم

محبت هیچ احدی تو دنیا
حق ورود به قلب من نداره
الا محبت کسی که اسمش
عشق تورو به یاد من بیاره

بذا تو کل جهان سیل بیاد، ما کشتی داریم
بذا موشک بباره ما گنبد بهشتی داریم
هیئتای کوچیک محله ها، قلب جهانه
حتی روضه‌های خونگی‌مونم یه پادگانه

آرزوم فقط اينه حسيني شه، دنيا و دينم
من ميخوام جهانو از پنجره ي حسين ببينم

می‌سوزم از غم شعله ورم کن
دوستت دارم من عاشق‌ترم کن
منو تو خیمه‌ت راه بده آقا
خاکسترم کن خاک حرم کن

عزای تو دیْنه روی دوشم
از غم داغت مشکی می‌پوشم
گفتی که هیهات منا الذله
پیام تو آویزه‌ی گوشم

گفتی که مردن توی استواری
بهتره از ذلت و ننگ و خواری
جمله‌تو با آب طلا نوشتند
الموت اولی من رکوب العار

هر نفسم باید واسه تو باشه
زندگی تکراریو نمیخوام
لذت دنیا نوش جون اهلش
من عشقاب بازاریو نمیخوام

لفظ ارباب واسه تو کووچیکه خیلی اشتباهه
وقتی نوکرای تو هریکی‌شون یه پادشاهه
هر کی کربلایی شه ارتش دنیا رو حریفه
هر کی کارو با تو بست تو زندگی، کارش ردیفه

آرزوم فقط اينه حسيني شه، دنيا و دينم
من ميخوام جهانو از پنجره ي حسين ببينم

شاعر و ملودی: محسن رضوانی