تاکی تو را سراغ بگیریم از این و آن
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان!
ماییم و غفلتی که بلایی عظیم شد
ما را به خود بیاور و ما را به خود رسان
ادرکنی ای حیات من! الساعه..العجل...
ای کشتی نجات من! الغوث الامان
راهی اگر به سوی تو دارم نشان بده
ای آرزوی خیل شهیدان بی‌نشان
چون آبشار، گریه‌ی طولانی مرا
بنشان به شانه های خود ای کوه مهربان
از منجلاب"من" ببرم تا وصال"او"
صبحی مرا رها کن از این تیره خاکدان
ای وارث اصیل‌ترین داغ، از ازل
خونگریه‌های تا ابدالدهر، بی‌امان
ای وارث نواحی بی‌انتهای اشک
ای دلشکستگان مدام تو عاشقان
خون حسین در همه جا منتشر شده ست
برگرد و این صحیفه‌ی بشکوه را بخوان
تقدیر ناگزیر زمین را رقم بزن
با خون اصغرش که فشانده بر آسمان
می خواند از خرابه تو را دختری هنوز
عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان!

شاعر: میلاد عرفان پور