پنج چیزی که خداوند در ماه رمضان به امّت رسول الله عطا کرده است
69- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمْدَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي نصره [نَضْرَةَ] [أبي حمزة] عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
أُعْطِيَتْ أُمَّتِي خَمْسَ خِصَالٍ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُعْطَهُنَّ أُمَّةُ نَبِيٍّ قَبْلِي أَمَّا وَاحِدَةٌ فَإِنَّهُ إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ لَمْ يُعَذِّبْهُ به امّت
من در ماه رمضان، پنج چيز داده شده كه به امّت هيچ پيامبرى پيش از من، داده نشده است:
يكى آن كه چون اوّلين شب ماه رمضان فرا برسد، خداوند عز و جل به آنان مى‌نگرد، و كسى كه خدا به او بنگرد، ديگر هرگز دچار عذاب او نمى‌شود.
وَ الثَّانِيَةُ خُلُوفُ أَفْوَاهِهِمْ حِينَ يُمْسُونَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ
دوم، آن كه: بوى ناخوش دهان آنان، آنگاه كه به شب وارد شوند، نزد خداوند متعال از بوى مشك، خوش‌بوتر است.
وَ الثَّالِثَةُ يَسْتَغْفِرُ لَهُمْ الْمَلَائِكَةُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ
آن كه: فرشتگان در هر شب و - روزشان، براى آنان آمرزش مى‌طلبند.
وَ الرَّابِعَةُ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِجَنَّتِهِ تَزَيَّنِي وَ اسْتَعِدِّي لِعِبَادِي يُوشِكُ أَنْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ نَصَبِ الدُّنْيَا وَ أَذَاهَا وَ يَصِيرُوا إِلَى دَارِ كَرَامَتِي
آن كه: خداوند متعال به بهشتِ خود فرمان مى‌دهد كه: "استغفار كن و - خود را براى بندگانم بياراى. نزديك است كه رنج و - آزار دنيا از آنان زدوده شود و - به بهشت من و - كرامت من روى آورند".
وَ الْخَامِسَةُ إِذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ جَمِيعاً
امّا پنجم، آن كه: چون آخرين شب فرا رسد، همه آنان آمرزيده مى‌شوند».
فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ هِيَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ
مردى گفت: در شب قدر، اى پيامبر خدا؟
قَالَ لَا أَ مَا تَرَوْنَ الْعُمَّالَ إِذَا عَمِلُوا كَيْفَ يُؤْتَوْنَ أُجُورَهُمْ
فرمود: «مگر نمى‌بينى كه كارگران، چون از كارهاى خود فارغ مى‌شوند، مزد كامل مى‌گيرند؟».
منبع: فضائل الأشهر الثلاثة شیخ صدوق ؛ ص90
أُعْطِيَتْ أُمَّتِي خَمْسَ خِصَالٍ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُعْطَهُنَّ أُمَّةُ نَبِيٍّ قَبْلِي أَمَّا وَاحِدَةٌ فَإِنَّهُ إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ لَمْ يُعَذِّبْهُ به امّت
من در ماه رمضان، پنج چيز داده شده كه به امّت هيچ پيامبرى پيش از من، داده نشده است:
يكى آن كه چون اوّلين شب ماه رمضان فرا برسد، خداوند عز و جل به آنان مى‌نگرد، و كسى كه خدا به او بنگرد، ديگر هرگز دچار عذاب او نمى‌شود.
وَ الثَّانِيَةُ خُلُوفُ أَفْوَاهِهِمْ حِينَ يُمْسُونَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ
دوم، آن كه: بوى ناخوش دهان آنان، آنگاه كه به شب وارد شوند، نزد خداوند متعال از بوى مشك، خوش‌بوتر است.
وَ الثَّالِثَةُ يَسْتَغْفِرُ لَهُمْ الْمَلَائِكَةُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ
آن كه: فرشتگان در هر شب و - روزشان، براى آنان آمرزش مى‌طلبند.
وَ الرَّابِعَةُ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِجَنَّتِهِ تَزَيَّنِي وَ اسْتَعِدِّي لِعِبَادِي يُوشِكُ أَنْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ نَصَبِ الدُّنْيَا وَ أَذَاهَا وَ يَصِيرُوا إِلَى دَارِ كَرَامَتِي
آن كه: خداوند متعال به بهشتِ خود فرمان مى‌دهد كه: "استغفار كن و - خود را براى بندگانم بياراى. نزديك است كه رنج و - آزار دنيا از آنان زدوده شود و - به بهشت من و - كرامت من روى آورند".
وَ الْخَامِسَةُ إِذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ جَمِيعاً
امّا پنجم، آن كه: چون آخرين شب فرا رسد، همه آنان آمرزيده مى‌شوند».
فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ هِيَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ
مردى گفت: در شب قدر، اى پيامبر خدا؟
قَالَ لَا أَ مَا تَرَوْنَ الْعُمَّالَ إِذَا عَمِلُوا كَيْفَ يُؤْتَوْنَ أُجُورَهُمْ
فرمود: «مگر نمى‌بينى كه كارگران، چون از كارهاى خود فارغ مى‌شوند، مزد كامل مى‌گيرند؟».
منبع: فضائل الأشهر الثلاثة شیخ صدوق ؛ ص90
نظرات