دعايى را كه حضرت رسول (صلى اللّه عليه و آله و سلم) در شب نیمه شعبان مي خواندند:

اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ مَعْصِيَتِكَ وَ مِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَكَ وَ مِنَ الْيَقِينِ مَا يَهُونُ عَلَيْنَا بِهِ مُصِيبَاتُ الدُّنْيَا

اللَّهُمَّ أَمْتِعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا وَ اجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا وَ لا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا

وَ لا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَ لا مَبْلَغَ عِلْمِنَا وَ لا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لا يَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

ترجمه: خدايا از خشيتت چنان نصيب ما كن كه بين ما و نافرمانى تو حايل شود، و از طاعتت آنچه كه ما را به خشنودى‏ ات برساند، و از يقين به قدرى كه گرفتاري هاى دنيا را بر ما آسان سازد، خدايا مار را به گوش هايمان و ديدگانمان و نيروهايمان تا گاهى كه ما را زنده می ‏دارى بهره‏ مند گردان، و آن را وارث ما قرار بده، و انتقام ما را بر عهده كسى قرار ده كه بر ما ستم روا داشته، و ما را بر كسی كه با ما دشمنى ورزيده يارى ده، و مصيبت ما را در دين ما قرار نده، و دنيا را بزرگ‏ترين انديشه و نهايت دانش ما قرار مده، و آن را كه به ما رحم نمى‏ كند بر ما چيره مكن، به مهربانى ‏ات اى مهربان‏ترين مهربانان.