باید گذشت از این، دنیا به آسانی
باید مهیا شد، از بهر قربانی
با چهره خونین، سوی حسین رفتن
زیبا بود این سان، معراج انسانی

دل با حسین است و جانم به دست او
ما کشته ای اوییم، ای ناز شصت او
یک جرعه از عشقش، ما تشنگان را بس
خیل شهیدان اند، رندان مست او

غوغا به پا کردو آرام دلها شد
تنهای تنها بود، محبوب دنیا شد
آه ای حسینی‌ها؛ از تفرقه، هیهات
زلف پریشانش، جمعیت ما شد

شاعر: میلاد عرفان پور