بابام برگشته، اومده مشکل ما رو حل کنه
بابام برگشته، حتما اومده منو بغل کنه
بابام برگشته
سر خونی، باورم نمیشه بابای منی
سر خونی، زخمی تر از همه زخمای منی
سر خونی
بابایی/ غرق خونم زیبایی
بابایی/ چی بگم تا اینجایی
بابایی/ مردم از این تنهایی
بابایی/ مردم از این تنهایی

نپرس بابا جون، روی دست و پام زخمای چیه
نپرس باباجون، ورم رو صورتم جای چیه
نپرس باباجون
تو خرابه، نیمه‌ شب‌ها تازه میشه داغ من
تو خرابه، وقت و بی وقت اومدن سراغ من
تو خرابه
میدونی/ روزی صد بار جون دادم
میدونی/ پای نیزت وایسادم
میدونی/ از رو ناقه افتادم
بابایی/ مردم از این تنهایی

کاش می‌مردم، کنار پیکر تو تو کربلا
کاش می‌مردم، نمی‌دیدمت توی طشت طلا
بگو بابا، زخم رو لبت برا همون شبه
بگو بابا، مگه اونجا جای عمه زنینبه؟
بگو بابا
می‌بوسم/ دونه دونه زخماتو
می‌بوسم/ با وضو این آیاتو
می‌بوسم/ جای عمه رگ‌هاتو
می بوسم
بابایی/ مردم از این تنهایی

شاعر: محمد رسولی