باور نمی‌کردم غربت بشه یارم
باور نمی‌کردم اما روی دارم
اینجا کوفه است به پای مظلوم راهو می‌بندن
اینجا کوفه است به اشک چشمام دارن می‌خندن
برگرد مدینه ای مسافر بیابونا
پایان این سفر تو می‌رسی به کربلا

تنها توی این شهر دنبال یک مَردَم
کاش از همون اول بیعت نمی‌کردم
باشه آقا قرار بعدی میون کوفه
قسمت اینه سرِ بریدم بمونه کوفه
برگرد پُر از نگاه بی حیاست دور و برم
برگرد میترسم از اسیریِ اهل حرم