مولا کجایی
ما هم قرار بود توو رکاب تو بمیریم
حالا بدون تو باید ماتم بگیریم
از این در خونه دیگه جایی نمیریم
حالا کنارِ عمار و مالک
آروم گرفتی علی علی
میگن که وقت رفتن فقط از
فاطمه گفتی علی علی
تو رفتی و راحت شدن خیلیا
مظلوم عالم !
راحت شدی تو هم از این کوفیا
مظلوم عالم

دنیای نامرد
بوده همیشه در نگاهت تیره و تار
چون اهل دنیا همسرت رو دادن آزار
با تو نبوده مهربون حتی یه دیوار
دیوار و کوچه شد قاتل تو
وقتی که زهرا می‌گفت علی
وقتی که رویِ خاک و میونِ
آتیش غم‌ها می‌گفت علی
زهرا اومد گفت دیگه با من بیا
مظلوم عالم
راحت شدی تو هم از این کوفیا
مظلوم عالم

ما هم یتیمیم
اصلا خودت گفتی "فلا تقهر" خدایا!
ما گریه کردیم از غمِ حیدر خدایا
شد روضه‌ی ما پهلویِ مادر خدایا
ما دم می‌گیریم مولا ببینه:
"زهرا رو کشتن توو کوچه‌ها"
اصلا عزای حیدر همینه:
زهرا رو کشتن توو کوچه‌ها
عمری همش گریه‌ت گرفت بی‌صدا
مظلوم عالم
راحت شدی تو هم از این کوفیا
مظلوم عالم

شاعر:‌ رضا یزدانی