حتماً دری که سوخته را می‌توان شکست
نام تو را نوشتم پشت جهان شكست
آهسته از غم تو زمين و زمان شكست
پرسيد آسمان چه نوشتي كه اين چنين
گفتم كه فاطمه، كمر آسمان شكست
هجده بهار ديدي و در سوگ تو دلم
بعد از هزاروسيصدوچندين خزان شكست
اي دل بسوز و بشكن تا باورت شود
حتماً دري كه سوخته را مي‌توان شكست
گفتم كه قل اعوذو بربٍ، خدا گريست
من شر حاسدٍ دلش از حاسدان شكست
بانوي نور در دلتان رنگي از خداست
زيباتر است بر قد رنگين كمان شكست
با هر دري كه بعد نگاه تو باز شد
انگار در گلوي علي استخوان شكست
شاعر: مهدی مردانی
آهسته از غم تو زمين و زمان شكست
پرسيد آسمان چه نوشتي كه اين چنين
گفتم كه فاطمه، كمر آسمان شكست
هجده بهار ديدي و در سوگ تو دلم
بعد از هزاروسيصدوچندين خزان شكست
اي دل بسوز و بشكن تا باورت شود
حتماً دري كه سوخته را مي‌توان شكست
گفتم كه قل اعوذو بربٍ، خدا گريست
من شر حاسدٍ دلش از حاسدان شكست
بانوي نور در دلتان رنگي از خداست
زيباتر است بر قد رنگين كمان شكست
با هر دري كه بعد نگاه تو باز شد
انگار در گلوي علي استخوان شكست
شاعر: مهدی مردانی
نظرات