از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

تنت تنها ماند / به خاک صحرا
خیمه های تو / به خاکسترها
مانده در غمها ، زینبت تنها
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

امان از غارت / فغان از یغما
بی‌معجر ماندند / پرده‌نشین‌ها
زیر دست و پا ، مانده کودک ها
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

در آتش می سوخت / پر چادرها
بر لب ما بود / ذکر زهرا
روضه ی آتش ، شد تکرار اینجا
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

از دویدن‌ها / خسته شد گویا
نانجیبی برد / خلخال او را
برزمین افتاد ، دختری تنها
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

گریز از خیمه / مگر آسان بود
از آتش بدتر / چشم گرگان بود
معجرها بردند ، آه و واویلا
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

کجایی عباس / یل غیرتمند
این بی غیرت‌ها / به من می خندند
می کشد ما را ، طعنه‌ی اعدا
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

رقیه می گفت / کجایی بابا
پریشان می گشت / میان صحرا
پاسخش دادند ، ضرب سیلی‌ها
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

ربابت با آه / لالایی خوانده
به دستش، طفلی / خیالی مانده
لالایی لالا ، لالایی لالا
از دل زینب ای وای
ای وای، ای وای، ای وای

شاعر: میلاد عرفان پور