موج نزن آب فرات، تو خیمه موج عطشه
تشنگی بیداد میکنه، حرم تو اوج عطشه
رسیده علمدار
نیومدم آب بخورم، بذار بسوزه جگرم
من به سکینه قول دادم، آب به خیمه ببرم
رسیده علمدار
رسیده تا موجای تو آهم
فقط بمون تا خیمه همراهم
دل نگرون طفل شش ماهم
میدونی آبروی سقایی
میبرمت به خیمه تنهایی
به انتظارتن چه لب‌هایی
«سقای دشت کربلا عباس»

امید هیچ دلاوری، الهی نا امید نشه
الهی هیچ پهلوونی، تو غریبی شهید نشه
الهی، الهی
وقتی که مشکشو زدن، خیلی دلش شکست عمو
دیگه نمیخواس ببینه، فقط چشماشو بست عمو
علمدار، علمدار
حتی اگه جدا بشه دستم
هنوز علمدار حسین هستم
شکستمو عهدمو نشکستم
با اینکه موندم پای سوگندم
من از سکینه خیلی شرمندم
برا همین چشمامو می‌بندم
«سقای دشت کربلا عباس»

اون که قرار عالمه، برده یه غم قرارشو
تو داغ عباس همگی، می‌بینن انکسارشو
حسین جان فدایت
حال شما تو علقمه، یه عالمو کشته حسین (ع)
آهای امام حسینیا، شکشته شد پشت حسین (ع)
حسین جان فدایت
صدای «أین عمی العباس»
پیچیده توی خیمه‌ها، غوغاس
همه دیدن امام حسین (ع) تنهاس
خیمه نداره سر و سامونی
سمت حرم میان به آسونی
بقیشو خودت که میدونی
« پناه خیمه‌ها ابوفاضل »

شاعر: محمد رسولی
نغمه‌پرداز: مهدی زنگنه