یکی بود و یکّی نبود، غیر خدا هیشکی نبود
زیر آسمون کبود، یه دختر دردونه بود
نازنین، مثه نسترن، مثه غنچه های لاله بود
بال نبود، رو تنش ولی، یه فرشته‌ی سه ساله بود
دخترک، فرشته‌ی، سه ساله بود
خیلی اونو دوس داشتن، خواهر و برادرهاش
این فرشته‌ی کوچیک، دور نمی‌شد از باباش
بیاین گوش بدین، صداش آشناس
رقیه هنوز، تووی خیمه‌هاس

یکی بود و یکّی نبود، غیر خدا هیشکی نبود
زیر آسمون کبود، یه دختر دردونه بود
خونه‌شون، توو مدینه بود، خونه‌ای قشنگ و با صفا
اومدن یه روزی ولی، سوی دشت سرخ کربلا
کربلا کربلا کربلا
کاش میشد از اون صحرا، سمت خونه برگردن
آدمای بد اما، باباشو شهید کردن
بیاین گوش بدین، صداش آشناس
رقیه هنوز، تووی خیمه‌هاس

یکی بود و یکّی نبود، غیر خدا هیشکی نبود
زیر آسمون کبود، یه دختر دردونه بود
بچه‌ها، یه شب از شبا، تووی گوشه‌ی خرابه‌ها
دخترک، با چشای خیس، میگرفت بهونه‌ی بابا
هی میگفت، بابا بابا، بابا بابا
با همون چشای خیس، توو خرابه غوغا کرد
با بهونه‌ی باباش، دشمنا رو رسوا کرد
بیاین گوش بدین، صداش آشناس
رقیه هنوز، تووی خیمه‌هاس

یکی بود و یکّی نبود، غیر خدا هیشکی نبود
زیر آسمون کبود، یه دختر دردونه بود
قصه‌ی، ما به سر رسید، وقتی قهرمان قصه‌مون
شونه زد، به سر بابا، به همون موهای غرق خون
بوسه زد، به اون لبِ، لاله‌گون
آدمای بد رفتن، اون ولی نمی‌میره
اون فرشته‌ی کوچیک، دست مارو می‌گیره
بیاین گوش بدین، صداش آشناس
رقیه هنوز، تووی خیمه‌هاس

شاعر: محسن رضوانی
نغمه پرداز: مهدی زنگنه