ای شاه در عزای تو عالم گریسته
در ابتدای عالم آدم گریسته
قبل از ولادت تو بچندین هزار سال
بهر تو انبیا معظم گریسته
گاهی بپای دار و گهی برفراز چرخ
در ماتم تو عیسی مریم گریسته
تنها نه انبیا معظم که در غمت
ختم رسل رسول مکرم گریسته
حق دارم ار بگویم حق گریه بر تو کرد
چشم خدا علیست مگر کم گریسته
روز ولادت تو زداغ شهادتت
لعیا و حوریا همه با هم گریسته
از بهر چشم پرنم و لبهای تشنه ات
نهر فرات و چشمه زمزم گریسته
در ماتم تو جن و ملک بلکه نه فلک
عرش عظیم و تیر اعظم گریسته