اين دعا را حضرت امام صادق ‏(عليه السّلام) در هر روز ماه رجب می ‏خواندند:

بسم الله الرّحمن الرّحیم


خابَ الوافِدُونَ عَلى‏ غَيْرِكَ،

نوميد شدند آنان كه بر ديگرى‏ جز تو وارد شدند

وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاَّ لَكَ، وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِكَ، 

و زيان كار شدند كسانى كه به غير از تو رو كردند و تباه گشتند آنان كه جز به درگاه تو فرود آمدند

وَاَجْدَبَ‏ الْمُنْتَجِعُونَ اِلاَّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ، بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبينَ، 

و گرفتار قحطى شدند كسانى كه جز از فضل تو پوييدند؛ در خانه‏ ات به‏ روى مشتاقان باز 

وَخَيْرُكَ‏ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبينَ، وَفَضْلُكَ مُباحٌ لِلسَّآئِلينَ، وَنَيْلُكَ مُتاحٌ لِلأمِلينَ،

و خير و نيكي ات‏ به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است؛ عطايت براى آرزومندان مهيّاست‏

وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاكَ، وَحِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواكَ، 

و روزيت حتّى براى كسانى كه نافرمانيت كنند گسترده است و بردباريت حتّى در مورد آن كه به دشمنيت‏ برخاسته شامل است؛

عادَتُكَ‏ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسيئينَ، وَسَبيلُكَ الإِبْقآءُ عَلَى الْمُعْتَدينَ، 

 شيوه ‏ات نيكى به بدكاران است و راه و رسمت زندگى دادن به سركشان است؛ 

اَللّهُمَ‏ فَاهْدِنى‏ هُدَى الْمُهْتَدينَ، وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدينَ،

خدايا! پس مرا به راه راه‏يافتگان رهبرى كن و كوشش كوشايان را روزيم كن‏

وَلاتَجْعَلْنى‏ مِنَ‏ الْغافِلينَ الْمُبْعَدينَ، واغْفِرْلى‏ يَوْمَ‏ الدّينِ‏.

و قرارم مده از بى ‏خبرانِ دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بيامرز !