می‌تونه نوجوونی سیزده ساله
معلم تموم دنیا باشه
یه نوجوون به ما اینو یاد داده
که مرگ می‌تونه زیبا باشه
زیبا می‌شه چقدر
اگه ما هم یه روز بشیم فدایی حسین
زیبا می‌شه چقدر
اگه بشیم شهید کربلایی حسین
الهی جا نمونیم دیگه
از این جاموندنا دلگیریم
قسم به غربت آقامون
اگه شهید نشیم می‌میریم
«ما ملت شهادتیم»

کجا به سِنّ و ساله این شورِ عشق؟
یه چشمه هم می‌تونه که دریاشه
یه نوجوون به ما اینو ثابت کرد
که مرگ می‌تونه شیرین باشه
احلی من العسل
شهادتی که از غم حسین فاطمه‌س
احلی من العسل
که جون عاشقا به زیر دِین فاطمه‌س
به پای پرچم این مکتب
ماییم که از قدیم می‌میریم
قسم به غربت آقامون
اگه شهید نشیم می‌میریم
«ما ملت شهادتیم»

همیشه سربلنده توی عالم
کسی که سربه‌دار مولا باشه
یه نوجوون به ما اینو ثابت کرد
که مرگ می‌تونه رؤیا باشه
رؤیای بی‌نظیر
شهادتینی که پای اماممون بگیم
رؤیای بی‌نظیر
حسین حسین حسینی که میون خون بگیم
قسم به «قاسم» و تقدیرش
در آرزوی این تقدیریم
قسم به غربت آقامون
اگه شهید نشیم می‌میریم
«ما ملت شهادتیم»

شاعر: رضا یزدانی