دل نمی‌دانم چه شد، دلبر نمی‌دانم چه شد
سر نمی‌دانم چه شد، پیکر نمی‌دانم چه شد
اکبر آمد پیش شاه و گفت: بابا الوداع
ناگهان رنگ رخ مادر نمی‌دانم چه شد!
مظهر الله‌اکبر، شبه پیغمبر که رفت
حال اهل بیت پیغمبر نمی‌دانم چه شد
اولین شیر بنی‌هاشم که عزم رزم کرد
گشت میدان عرصه محشر، نمی‌دانم چه شد
تا علی آمد به میدان، باز هم سرباز کرد
کینه‌های کهنه از حیدر، نمی‌دانم چه شد
اسب ره گم‌کرده جای بازگشتن تا خیام
رفت سمت مسلخ لشکر، نمی‌دانم چه شد
هرکسی با هرچه دستش بود، می‌زد ضربه‌ای
زیر تیر و نیزه و خنجر نمی‌دانم چه شد
غربت یک شیر زخمی بین صد کفتار، آه
دوره‌اش کردند، من دیگر نمی‌دانم چه شد
رشته تسبیح اعضای علی از هم گسست
سرگذشت پیکر اکبر نمی‌دانم چه شد
او که سر تا پا غنیمت بود از پای اوفتاد
زیر دست قوم غارتگر نمی‌دانم چه شد
زیر نعل تازه می‌آید چرا بوی گلاب؟
از نزاکت غنچه پرپر نمی‌دانم چه شد
پاره‌های پیکر او در عبا هم جا نشد
آنچه باقی مانده بود آخر نمی‌دانم چه شد
عاقبت خورشیدِ سر بر قله نی شد، ولی
ماجرای آن تنِ بی‌سر نمی‌دانم چه شد
قافله رفت و بدن ماند و بیابان، تا سه روز
این سه روز اما همان بهتر نمی‌دانم چه شد

شاعر: محمود حبیبی کسبی