اگر چه اسير گناهم/ مرا هم بخوان با نگاهت
كه اين سو و آن سو نمانم/ بيايم سوي خيمه گاهت
مرا هم گرفتار خود كن/ كه از مهر تو پر شود دل
كه از هرچه جز با تو بودن/ پشيمان شود، حر شود دل
خوشا جان و دل را/ به كوي تو بردن
خوشا دل سپردن/ خوشا سر سپردن
(ياحسين يابن الزهرا)

خوشا خون آن عاشقاني/ كه در راه تو بر زمين ريخت
خدا خونبهايش شد آن دم/ كه با خون پاك تو آميخت
خوشا چون "حبيب" از محبت/ به شوق تو از جان گذشتن
خوشا چون "سعيد" از سعادت/ شهيد نماز تو گشتن
خوشا بُشر و ادهم / خوشا جون و نافع
خوشا سيف و اسلم/ خوشا سعد و رافع
(ياحسين يابن الزهرا)

خدايا به خون شهيدان / به آويني و باكري‌ها
به چمران و صياد و همت / به تهراني و باقري‌ها
دل سنگ ما را هم امشب/ تو با يادشان با صفا كن
همانها كه در وصفشان است / من المومنينَ رجالٌ
شده تازه در دل / هواي شهادت
ببر جان ما را / سوي كربلايت
(ياحسين يابن الزهرا)

شاعر: مهدي سيار