يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا غَفُورُ يَا رَحِيمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَيَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ وَ جَعَلْتَ فِيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لا يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ فِيمَنْ تَمُنُّ عَلَيْهِ وَ أَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

اى بلندمرتبه، اى بزرگ، اى آمرزنده، اى مهربان، تويى پروردگار بزرگى كه چيزى همانندش نيست، و اوست شنواى بينا، و اين ماهى است كه به آن عظمت و كرامت و شرافت بخشيدى و بر ساير ماه ها برترى دادى، و ماهى است كه روزه اش را بر ما واجب نمودى، و آن ماه رمضان است كه قرآن را در آن فرود آوردى، براى هدايت مردم و بيان دلايل روشن از هدايت و تميز حق از باطل، و شب قدر را در آن قرار دادى، و آن را از هزار ماه بهتر ساختى، اى صاحب منت كه بر تو منّتى گذاشته نشود، بر من به آزادى از آتش منّت نه، در جمع آنان كه بر آنها منّت نهى، و وارد بهشتم گردان اى مربان ترين مهربانان.