در این سکوت سنگین، قرآن ناطقی تو
عالم پر از دروغ و، چون صبح صادقی تو
در قامت تو پیداست، یک مصطفی دیگر
جوشیده در کلامت، یک کربلای دیگر
دارالاماره پنداشت، تیغ تو در نیام است
غافل که هر حدیثت، قد قامت قیام است
(ای یادگار زهرا ای یادگار زهرا)

آتش به خانه افتاد، با شعله های نمرود
آری دوباره آتش، این ارث مادری بود
با غصه لب گشودی، دست تو را چو بستند
پهلوی مادرم را، آخر چرا شکستند؟
ای گوهر مدینه، ای یادگار زهرا
شد غربت بقیعت، آیینه دار زهرا
(مولا امام صادق، مولا امام صادق)

ای زهر و بر لب تو، شهد شهادتین است
لب تشنه ای و وقت، دیدار با حسین است
ماییم و درس مهرت، ماییم و مکتب تو
ما شیعیان عشقیم، ماییم و مذهب تو
ماییم و امر مولا، جز این ز شیعه دور است
لب تر کنی چه باکی، از آتش و تنور است؟
(مولا امام صادق مولا امام صادق)