پایگاه رسمی میثم مطیعی پایگاه رسمی میثم مطیعی، Meysam motiee ، گمنام ، Gomanm ، میثاق ، Misaq

امامزاده قاضی الصابر (ع)

مجلس روضه هفتگی و عزاداری

ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

سخنران: حجت الاسلام حامد کاشانی

بانوای: حاج میثم مطیعی 

زمان: پنجشنبه ۱ آذر ماه ۱۴۰۳ - ساعت ۲۰:۳۰

مكان: تهران، میدان شيخ بهایی، ده ونک

امامزاده قاضی الصابر (علیه‌السّلام)

ای دوستان که در صف "دوم" نشسته اید!

فایل تصویری اولین و آخرین واکنش دکتر میثم مطیعی به اتفاقات پس از عید فطر، که در هیئت شهدای گمنام مورخ 96/04/15 اجرا شده است،‌ در ادامه قابل دریافت می باشد.

 

ای دوستان که در صف دوم نشسته اید!
وی دوستان که در صف سوم نشسته اید!
ای دوستان که در صف چارم به هردلیل
یا اینکه جایی از صف پنجم نشسته اید!
ای دوستان... شما... نه... شما... پشت نرده‌ها
آری شما که غرق تبسم نشسته‌اید
ای دوستان که در صف شش، هفت، هشت، نُه
فرقی نمی کند صف چندم نشسته اید
دیگر نصیحت صف اول صلاح نیست!
ای ناصحان که در دل مردم نشسته اید
گویند حرف عدل مگویید و مشنوید
دندان نهید روی جگر خاصه روز عید
وحدت شکن مباش و خیانت مکن دگر
دعوت به کار و خدمت و همت مکن دگر
از کارگر ز دست پر از پینه اش مگو
از دردهای سینه ی بی کینه اش مگو
آیینه ی تظلّم پیر و جوان مباش
فریاد دادخواهی معدنچیان مباش
آخر چه وقت دم زدن از عدل حیدر است؟
نهج البلاغه بسته بماند وزین‌تر است!
وحدت شکسته هر که به دشمن زند نهیب!
حرمت شکسته هر که ز جرأت برد نصیب!
هر شکوه از خیانت دشمن خیانت است!
باید گذاشت تا به ابد دست روی دست
باید گذاشت تا به ابد دست روی دست
گر پشت پا زده ست به عهدی که بسته است
مداح را چکار به نقد و نصیحت است؟
مداح مدح ما کند و بس کفایت است!

*** *** *** ***

کم نیست حرف‌های نگفته هنوز هم
کم نیست دردهای نهفته هنوز هم
ذاکر شوی نفس نفست وقف هیئت است
وقف صدای مردم و نذر عدالت است
آموختیم امر به معروف با حسین
هرکس حسینی است و فدایی‌ست یا حسین
مدح حسین نقد کژی‌های امت است
مداح نور دشمن تزویر و ظلمت است
هر دم میان "هِق‌هِق" و "حَق‌حَق" زحق بگو
چون دِعبِل و کُمِیت و فَرَزدَق ز حق بگو
مداح اهل‌بیت زبان نگفته‌هاست
فریاد او صدای هر آنکس که بی صداست
قند است نقد، تلخ شده کامشان چرا؟
عریان شده ست دشنه ی دشنامشان چرا؟
تحریم های تازه رسیده به خیر باد
تحریم دادخواهی و تحریم انتقاد
هرگز نمی‌رویم به ترس از میانه، ما
مرد شهادتیم چنین فاتحانه، ما
ای مردم همیشه مقاوم، به یادها
ای قوم استوار در این گردبادها
ای سروهای در دل تاریخ سربلند
ای مردم همیشه غریب و شکوهمند
تنها اگرچه در دل سنگر رها شویم
ما عهد بسته ایم زبان شما شویم
زخم زبان ز دوست و دشمن چشیده ایم
توهین نکرده‌ایم؛ که توهین شنیده ایم
حاشا در این مجاهده کوتاه آمدن
یا با فساد ثانیه ای راه آمدن

 

ردیف عنوان فایل حجم پخش آنلاین دانلود متن
۱
ای دوستان که در صف "دوم" نشسته اید! [تصویری]
23.57 MB
دانلود مشاهده متن

    دیدگاه‌ها(۱۲۳)

  • بدون نام جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    سلام
    حاج میثم خدا قوت
    خیلی عالی بود...
    ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون.

  • علیرضا جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    عالی بود احسنت خیلی زیبا بود

  • سادات جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    احسنت...

  • مهدوی جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    نام بلبل ز هواداری عشق است بلند،
    ورنه پیداست چه از مشت خسی برخیزد...

    حاج میثم نمونه ای از رویش های انقلاب هستند. انشالله همیشه دم از حق بزنی و عاقبت بخیر باشند.

  • بدون نام جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    جالبه همه موافقتن و يك مخالف هم نداري ها ها ها

  • به بدون نام جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    دوست عزیز بدون نام که تمام تلاشت رو کردی روحانی رای بیاره!
    شما خیلی توانمندی که تونستی «حمایت سفت و سخت از دکتر روحانی» و «تمام تلاش برای موفقیت ایشون» رو با «منصفانه دونستن انتقادهای این شعر» جمع کنی!

    اما من کاری به توانمندی شما ندارم
    می‌خوام درباره کف زدن بپرسم اشکالش چیه؟
    اگه سینه زدن نماد عزاداریه کف زدن هم نماد شادیه
    چرا نباید بذاریم جوونا بتونن شادی‌هاشون رو هم بیارن تو هیئت؟!
    عید فطر سال پیش وقتی مردم خواستن یه جاهایی از شعر آقای مطیعی کف بزنن ایشون گفتن نزنید! حرمت عید رو نگهدارید! و من یه ساله دارم فکر میکنم دست زدن و ابراز شادی به این شیوه معمول کجا حرمت عید رو می‌شکونه؟!
    من توی جشن عید غدیر هیئت میثاق با شهدا بودم
    جایی که توی محرم‌ها غوغاست و سراسر شور عزاداریه
    اون وقت توی بزرگترین عید شیعیان هیچی
    همین‌جوری خالی چندتا شعر خوندن و ما هم چندتا صلوات فرستادیم!
    ما باید اون شب خودمونو می‌کشتیم اینقدر شادی می‌کردیم!
    ولی چون اونجا مسجد بود و دست زدن هم بی‌حرمتیه خانوما که تقریباً دیگه کاری به کار برنامه نداشتن و برا خودشون حرف میزدن و...
    آقایون هم احتمالاً چون جلو چشم مداح بودن نمی‌تونستن کار دیگه بکنن!
    اون وقت یه بار اوایل تاسیس هیئت شهدای گمنام جشن میلاد یکی از اهل بیت رو هم بودم
    و بعد گذشت چندین سال یادش میفتم شاد میشم
    چون سخنران (آقای پناهیان) و مداح (آقای مطیعی) به معنی واقعی کلمه با مراسمای عزاداری‌شون فرق داشتن
    خصوصاً آقای مطیعی
    و اجازه دادن حاضرین مجلس بتونن با دست زدن همراهی کنن و شادی‌شون رو ابراز کنن
    و ما اون شب فهمیدیم عزادار بودن در عزای اهل بیت و شاد بودن در شادی اهل بیت که ویژگی شیعیان اهل بیته یعنی چی!
    نه اینکه تنها فرق مجلس عزا با مجلس عید این باشه که تو مجلس عید روضه نخونن (تازه اگه نخونن!) و مدحی رو بخونن که توی مجالس عزا هم اگه می‌خوندن تو ذوق نمی‌زد!
    تازه همین که دیگه تو عیدها روضه نمی‌خونن (یا کمتر میخونن) صدقه سر حرف رهبره که به مداحان گفتن.

    خلاصه که به نظر من هیئت باید هم جای عزاداری برای مصائب اهل بیت باشه هم جای شادی برای شادی اهل بیت. و شما اگه تونستی با صلوات فرستادن تو هیئت، شور شادی رو ایجاد کن.

  • ابراهیم وکیلی جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    سلام
    خداقوت
    حاشا در این مجاهده کوتاه آمدن
    یا با فساد ثانیه ای راه آمدن

  • فائزه جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    عاااااالی....شاعر این هم جناب سیار و جناب عرفانپور هستند؟؟؟؟ در هر صورت دم شما و دوستان شاعرتون تا ابد گرررررم. دمتون گرم که دم خائنین سرد بشه...خدا حفظتون کنه برا امام زمان

  • بدون نام جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    عالی بود

  • وحید جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶ ir Permalink

    احسنت نفست گرم و انشاالله پاینده باشید