پناه حرم
کجا داری میری بگو برادرم
بدرقه ی راهت دو دیده ی ترم
آهسته تر برو داداش مضطرم

پناه حرم
خالیه توی کربلا جای مادرم
فدای غربت امیر بی علم
تو رفتی و معجر کشیدن از سرم
حسین حسین آقام آقام آقام آقام حسین

پناه حرم
گرفته نیزه این نفس های تو را
نعلای اسب شکافته لب های تو را
ای وای شکسته استخوان های تو را

پناه حرم
یه مادری داره به صورتش میزنه
یه سینه ای به زیر سم اسب میشکنه
یه کی داره گوشواره ها رو میکنه

غروب غمه
وقته خداحافظی یه خواهره
زمان غارت چادر و معجره
رو نیزه ای سرعلی اصغره