می شکند خشم ما، کاخ یزید زمان

یکسر قهرنا، قصر یزید الزمان

 

لرزه به پا می کند، در دل اهریمنان

ویرجف قلوب الشیاطین

 

می رسد از هر طرف، پاسخ هل من معین

من کل جانب، یصل لبیك لنداء هل من معین

 

گشته سپاه حسین، جلوه گر از اربعین

وظهر جیش الحسین من یوم الأربعین

 

دنیا و عقبای ما حسین... لبیک یا مولا یا حسین

یا حسین، أنت دنیانا وعقبانا. لبیك یا مولانا یا حسین

 

تا دشمن هست ما روز و شب در میدانیم

نحن في‌المعرکة لیل نهار مادام العدو موجود

 

ما سیلابیم، ما دریاییم، ما طوفانیم

نحن السیل، نحن البحر، ونحن العاصفة

 

 

نحنُ هُبوبُ الرياحْ …نحنُ عُلوُّ الرِّماح

(ما وزش بادیم ...... ما بلندی نیزه‌هاییم)

 

نحنُ بَريقُ السُّيوفْ …نحنُ رُعودُ الكِفاحْ

(ما تلألؤ شمشیرهاییم .... ما غرش نبردیم)

 

نحنُ جنودُ السّماءْ ... في دَمِنا الكِبرياءْ

(ما سربازان آسمانیم  ..... و بزرگی و عظمت در خون ما جاری است)

 

نحن شُعوبُ اللّهيبْ …أشعلهُ الشُهداءْ

(ما ملت‌هایی هستیم همانند زبانه‌های آتش خشم ..... که خون شهدا آن را افروخته است)

 

بُركانُ الثوّارِ يا حسين

این آتشفشان انقلابیان است، ای حسین (ع)

 

صَرْخاتُ الأحرارِ يا حسين

و این فریاد آزادگان است، ای حسین (ع)

 

في بَحرِكَ  المَوَّاجِ قد شُدَّ الشِراعْ

( بادبان‌های کشتی نجات در دریای موّاج تو کشیده شده است)

 

مَن في سَفينِكَ لا يلقاهُ الضَّياعْ 

(کسی که در کشتی توست، گمگشته و سرگردان نمی‌شود)

 

كلُّ زمانٍ جديدْ ... فيهِ يزيدٌ جديدْ

(در هر دوره جدید ..... یزید جدیدی وجود دارد)

 

إنَّ سبيلَ الحياةْ ... رفضُ حياةِ العَبيدْ 

(تنها راه زندگی با سعادت .... رهایی از زندگی بردگان است)

 

إنَّ لنا في الحسينْ ... حَبلَ صُمُودٍ مَتينْ

(همانا حسین برای ما .... ریسمان محکم ایستادگی است)

 

وَحدتُنا قُوَّةٌ ... تَفْتِكُ بالظالمينْ

(وحدت ما قدرتی است .... که ستمگران را از پای در می‌آورد)

 

آمالُ الانبياءْ يا حسين  

این آرزوی پیامبران است، ای حسین(ع)!

 

قدْ لاحتْ في السّماءْ يا حسين

که در آسمان متجلی شد، ای حسین(ع)!

 

لنْ ينثَنيْ عَزمُ الشعوبِ الثّائِرةْ

(اراده ملت‌های انقلابی)

 

ضِدَّ حُكوماتِ الضَّلالِ الجائِرةْ

(در مقابل حکومت‌های گمراه و ستمگر خاموش نخواهد شد)

 

شعر فارسی: رضا یزدانی

شعر عربی: احمد حسن الحجیری از بحرین