یک جهان روضه و یک چشم پر از نم داری
آه آقای غریبم به دلت غم داری
درد بی مادری ای کاش دوایی می داشت
فاطمیه شده و اشک دمادم داری
صاحب مجلس روضه ، غم مادر دیدی
بر در خانه ی خود بیرق ماتم داری
درد دل کن که نگویند ، غریبی آقا
بین این سینه زنان مونس و محرم داری
دل یعقوبی مادر ز فراقت خون است
یوسف مصر بقا قصد سفر هم داری؟
دل حسینیه ی چشمان تو شد،مولاجان
باز هم وقت عزا یاد محرم داری
گاه در کوچه و گه کرببلا می گریی
داغ یک پهلو و انگشتر خاتم داری

شاعر: عباس احمدی