خوشم که جوهر عشق تو در سرشت من است
محبت توام آن خط سرنوشت من است
گناهکارم و از آستان قدس حسین
کجا روم بخدا کربلا بهشت من است
نظاره رخ شیرین به خسروان دادند
مرا نصیب همین بس که کوهکن باشم
هر سفر کرده زمانی ز سفر بازآید
دیر سالی است که دلدارمن در سفر است
من هیچم و به هیچ نیرزد دعای من
شاید تو را به هیچ ببخشد خدای من