بی تو یا زهرا، آه از این دنیا
بی تو مانده مرتضایت با غم دنیا
برده ای با خود، جان حیدر را
شد پس از تو بی حیاتر دشمن مولا
مدینه ای دیار غم، بگو به زهرا چه گذشت
بگو در این وداع تلخ به جان مولا چه گذشت
چنین غریب و تنها وداع دل با جان را
ندیده کس جز مولا واویلا واویلا
(جان علی یا زهرا)

گریه های تو، در نهان دارد
بی تو مولا در گلویش استخوان دارد
حیدر بی تاب در دل محراب
بی تو شوق پر گشودن از جهان دارد
بعد تو شیعه تا ابد به داغ غربت آشناست
شعله ی فتنه بعد تو به خیمه های کربلاست
بدون کوثر با ما، تشنگی عاشوراست
زینب از این پس تنهاست، واویلا واویلا
(جان علی یا زهرا)

خواندنش سخت است، روضه زهراست
ماجرایش در سقیفه بین بیعت هاست
قاتل زهراست، بنده بت هاست
نامسلمان نام نحسش تا ابد رسواست
قاتل جان ما شده، حال غریبانه تو
بشکند آن بت نفاق که زد درِ خانه تو
چشمه کوثر زهرا، جان پیمبر زهرا، شهید حیدر زهرا
واویلا واویلا
(شهید حیدر زهرا)

تا زمام ما در کف مولاست
دل دمادم روضه خوان حضرت زهراست
تا شهادت ما، با شهیدانیم
تا قیامت در رگ ما خون عاشوراست
چشم من و راه حسین، چشم من و امر ولی
جان من و پیر خمین، جان من و سید علی
نمانَد از ما چیزی، به جز ولای مولا
به غیر داغ زهرا واویلاواویلا
(شهید حیدر زهرا)

شاعر: میلاد عرفان پور