اﮔﺮﭼﻪ در ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﯽ ﺷﻨﯿﺪی ﻧﺎﺧﻮش اﺣﻮاﻟﻢ
وﻟﯿﮑﻦ در ﺷﺐ اﺣﯿﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدی ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﻢ
" رﺋﻮف ﺑﺎﻟﻌﺒﺎد " ﻣﻦ ﺑﯿﺎ دﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮ اﻣﺸﺐ
ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاﻫﻢ زد ﻟﮕﺪ ﺑﺮ ﺑﺨﺖ و اﻗﺒﺎﻟﻢ
ﺗﻮ دادی آب و ﻧﺎﻧﻢ را ﺷﺪم ﺟﻠﺪ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ
زﻣﯿﻦ ﺧﻮردم ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﺑﺒﯿﻦ زﺧﻢ ﭘﺮ و ﺑﺎﻟﻢ
ﺑﻪ ﻣﻬﺮت آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﯾﻘﯿﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ ام
ﻣﺮا از در ﻣﺮان ﻣﻮﻻ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻬﻤﺎن ﻫﺮ ﺳﺎل ام
ﺑﺪا ﺑﺮ ﺣﺎل زار ﻣﻦ ﻧﺪارم ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﺎﻧﯽ
ﻧﻈﺮ ﮐﻦ ﺑﺮ دﻟﻢ ﯾﺎﺣﻖ و رﺣﻤﯽ ﮐﻦ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﻢ
ﻧﺪارم راه ﭘﯿﺶ و ﭘﺲ ﻣﺮدد ﻣﺎﻧﺪه ام ﺣﺎﻻ
ﺑﻪ داد ﻣﻦ ﺑﺮس ﯾﺎ رب ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎن ﮐﺮده اﻏﻔﺎﻟﻢ
ﺷﺪم ﺷﺮﻣﻨﺪه ات وﻗﺘﯽ ﺧﻠﻮص ﻧﯿﺘﻢ ﮔﻢ ﺷﺪ
ﻣﺮا از ﭼﺸﻤﺖ اﻧﺪازد رﯾﺎ در ﺑﻄﻦ اﻋﻤﺎﻟﻢ
ﻣﯿﺎن ﻧﺪﺑﻪ و " ﺟﻮﺷﻦ " ﻫﻮای ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ﮐﺮدم
ﭼﻪ ﺷﺪ آﺧﺮ ﮐﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪم ز ﯾﺎران ﺳﺒﮑﺒﺎﻟﻢ
ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﻧﻤﯽ اﻓﺘﺪ ز ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻢ
ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد ﻣﺮﺛﯿﻪ ﺧﻮان ذﺑﯿﺢ ﺑﯿﻦ ﮔﻮداﻟﻢ
ﺑﻪ ﻗﺪری ﻧﻮﺣﻪ ﺳﺮ دادم ﮐﻪ ﻣﻮﯾﻢ ﺷﺪ ﺳﭙﯿﺪ آﺧﺮ
ﻗﺘﯿﻞ روﺿﻪ ی ﭼﻨﮓ و اﻟﻨﮕﻮﻫﺎ وﺧﻠﺨﺎﻟﻢ
علیرضا خاکساری