از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) نقل شده كه (در شب اوّل ماه رجب) بعد از فراغ از نماز شب، در حال سجده مى گفت:

لَكَ الْمَحْمَدَةُ إِنْ أَطَعْتُكَ وَ لَكَ الْحُجَّةُ إِنْ عَصَيْتُكَ لا صُنْعَ لِي وَ لا لِغَيْرِي فِي إِحْسَانٍ إِلا بِكَ يَا كَائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ

وَ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْ ءٍ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَدِيلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ مِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِي الْقُبُورِ

وَ مِنَ النَّدَامَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ عَيْشِي عِيشَةً نَقِيَّةً وَ مِيتَتِي مِيتَةً سَوِيَّةً

وَ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَبا كَرِيما غَيْرَ مُخْزٍ وَ لا فَاضِحٍ 

شكر و سپاس تنها از آن توست اگر از تو اطاعت كردم و حجّت و برهان تنها از آن توست اگر تو را معصيت كردم، در نيكى كردن نه كارى از من ساخته است و نه از غير من جز به عنايت تو، اى هستى پيش از هرچيز، اى هستى بخش هر چيز، تو بر هر كارى توانايی خدايا! از انحراف و ناباورى به هنگام مرگ، و از گزند بازگشت در گورها، و از پشيمانى در روز قيامت به تو پناه مى آورم، از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و قرار دهى زندگى ام را زندگى پاكى، و مرگم را مرگى معتدل، و بازگشتگاهم را بازگشتگاهى كريمانه كه در آن خوارى و رسوايى نباشد.
 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ يَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ وَ أُولِي النِّعْمَةِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ وَ اعْصِمْنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ

وَ لاتَأْخُذْنِي عَلَى غِرَّةٍ وَ لاعَلَى غَفْلَةٍ وَلاتَجْعَلْ عَوَاقِبَ أَعْمَالِي حَسْرَةً وَ ارْضَ عَنِّي فَإِنَّ مَغْفِرَتَكَ لِلظَّالِمِينَ وَ أَنَا مِنَ الظَّالِمِينَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا لا يَضُرُّكَ وَ أَعْطِنِي مَا لا يَنْقُصُكَ فَإِنَّكَ الْوَسِيعُ رَحْمَتُهُ الْبَدِيعُ حِكْمَتُهُ

وَ أَعْطِنِي السَّعَةَ وَ الدَّعَةَ وَ الْأَمْنَ وَ الصِّحَّةَ وَ الْبُخُوعَ وَ الْقُنُوعَ وَ الشُّكْرَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ التَّقْوَى وَ الصَّبْرَ وَ الصِّدْقَ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَوْلِيَائِكَ وَ الْيُسْرَ وَ الشُّكْرَ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ يَا رَبِّ أَهْلِي وَ وَلَدِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ

وَ مَنْ أَحْبَبْتُ وَ أَحَبَّنِي وَ وَلَدْتُ وَ وَلَدَنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.

خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن امامانى كه چشمه هاى حكمت و صاحبان نعمت، و ريشه هاى عصمت اند، و مرا به وسيله آنان از هر بدى نگهدار، و در حالت غرور و غفلت مگير، و سرانجام كارهايم را حسرت و اندوه قرار مده، و از من راضى شو، زيرا همانا آمرزشت براى ستمگاران است و من از ستمكارانم، خدايا! بر من بيامرز آنچه را به تو زيان نمیرساند، و به من عطا كن آنچه را كه كاستیات ندهد، همانا رحمتت گسترده و حكمتت نوين است.
خدايا! و به من مرحمت فرما: گشايش، راحتى، امنيت، سلامت، فروتنى، قناعت، سپاسگذارى، تندرستى كامل، پرواپيشگى، شكيبائى، راستى بر تو و دوستانت، آسانى، شكر، و همه اينها را پروردگارا به خانوده و فرزند و برادان دينى ام و هركه را دوست دارم و دوستم دارد، و هركه فرزندم باشد و فرزندش باشم از مسلمانان و مؤمنان عموميت ده، اى پروردگار جهانيان.

ابن اشيم گفته: وقت خواندن اين دعا پس از هشت ركعت نماز شب و پيش از نماز وتر است، پس از آن سه ركعت وتر را به جاى میآورى چون سلام دادى، در حالتى كه نشسته اى بگو:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لا تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ وَ لا يَخَافُ آمِنُهُ رَبِّ إِنِ ارْتَكَبْتُ الْمَعَاصِيَ فَذَلِكَ ثِقَةٌ [ثِقَةً] مِنِّي بِكَرَمِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ وَ تَعْفُو عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ تَغْفِرُ الزَّلَلَ وَ إِنَّكَ [فَإِنَّكَ ] مُجِيبٌ لِدَاعِيكَ وَ مِنْهُ قَرِيبٌ وَ أَنَا تَائِبٌ إِلَيْكَ مِنَ الْخَطَايَا وَ رَاغِبٌ إِلَيْكَ فِي تَوْفِيرِ حَظِّي مِنَ الْعَطَايَا يَا خَالِقَ الْبَرَايَا يَا مُنْقِذِي مِنْ كُلِّ شَدِيدَةٍ [شِدَّةٍ] يَا مُجِيرِي مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ

وَفِّرْ عَلَيَّ السُّرُورَ وَ اكْفِنِي شَرَّ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ، فَأَنْتَ اللَّهُ عَلَى نَعْمَائِكَ وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ مَشْكُورٌ وَ لِكُلِّ خَيْرٍ مَذْخُورٌ.

سپاس خداى را كه خزانه هايش پايان نمى پذيرد، و آن كه را امان دهد هرگز نمى ترسد، پرودگارا اگر مرتكب گناهانى شدم در اثر اطمينانم به كرم تو بود، همانا توبه بندگان را مى پذيرى، و از بديهايشان درمی گذرى، و لغزش ها را میآمرزى، همانا تو خواننده ات را اجابت مى نمايانى، و به او نزديكى، و من از خطاها تنها به جانب تو باز میگردم، و در كامل كردن بهره ام از عطاها تنها به سوى تو رغبت دارم، اى آفريننده آفريدگان، اى نجات بخش من از هر سختى، اى پناه من از هرچه كه هراسناك گردم خوشحالى ام را فراوان كن، و مرا از بدفرجامى در كارها كفايت فرما، تويى خدايى كه بر نعمت ها و عطاهای فراوانت سپاس شده، و براى هر خيرى ذخيره بندگانى.