شطرنج بازان سیاست را بگویید
تا کی اسیر حرص و ترس و آرزوید؟
تا کی چنین در قید و بند رنگ و نیرنگ؟
فردا چه خواهد ماند، از این نام جز ننگ؟
جز رنج از این شطرنج مردم را چه حاصل؟
کافیست سعی بی صفا، این سعی باطل
کافیست جنگ زرگری، بازی تمام است
تا کی چنین پرده دری؟ بازی تمام است
تا کی در این کشور نفوذی ها بتازند؟
هر دم به رنگی خلق را آشفته سازند؟
تا کی بماند حرف مردم زیر آوار؟
تا کی بماند درد مردم بی پرستار؟
از بردن نام شهیدان شرمتان باد
چون طشت رسوایی تان از بام افتاد
مردم صفای مرد میدان را که دیدند
از وعده های بی عمل ها دل بریدند