(بند چهل و پنجم): اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُزِیلُ النِّعَمَ أَوْ یُحِلُّ النِّقَمَ أَوْ یُعَجِّلُ الْعَدَمَ أَوْ یُکْثِرُ النَّدَمَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.

ترجمه: بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که نعمتها را از بین میبرد یا بدبختی را فرود می آورد یا موجب تعجیل در فنا و نیستی میشود، یا باعث پشیمانی بسیار می گردد؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!


گمگشته و هراسان، لب‌تشنه در بیابان
بی‌زاد راه و توشه، جا مانده از رفیقان
با اشک روی لب‌ها، دارم دعای باران
«ای کوکب هدایت»، کی می‌شوی نمایان؟
یا رب الهی العفو، یا رب الهی العفو

شاعر: یوسف رحیمی