حسین هست یعنی زندگی هست، حسین هست یعنی عاشقی هست
حسین هست یعنی تو دلم باز، نسیمی از کرب و بلا هست
غم تو پایان‌بخش غم‌هاس، برای هر دردی مداواس
تو هستی، یعنی که توو عالم، هنوزم یه مشکل‌گشا هست
به‌رغم این دوری راه، به‌رغم این فاصله‌ها
شنیدیم ای خون خدا، صدای فریاد تو را
«حسین هست، یعنی زندگی هست»

به جز تو مأوایی نداریم، پناهی تو دنیا نداریم
توی هر غربت دلخوشیم که، کنار ما یه آشنا هست
کسی که به عشقت دچاره، دیگه هیچ بن بستی نداره
چرا که میدونه حسین‌جان، تو هستی یعنی که خدا هست
خدارو حالا میشه دید به لطف خورشید حسین
بیاید به امید خدا بریم به امید حسین
«حسین هست، یعنی زندگی هست»
*
قسم به سردار سپاهت، قسم به طفل بی‌گماهت
دل ما هرجایی که باشیم، به داغ عشقت مبتلا هست
فدای موی غرق خونت، فدای روی لاله‌گونت
چراغ روضه‌ی تو ارباب، همیشه روشن تو دلا هست
می‌دونم کارم شده زار، زمین خوردم باز تو مسیر
میدونم می‌بینی منو، حسین جان! دستامو بگیر
«حسین هست، یعنی زندگی هست»

میدونم تنهامون نذاشتی، همیشه هوامونو داشتی
اگر که بنده بی‌وفا شد، ولی باز مولا باوفا هست
اگرکه بستن جاده‌هارو، گرفتن از ما کربلارو
دل ما تا صبح قیامت، مقیم دشت نینوا هست
صدام کن تا راهی بشم، که از جاموندن خجلم
حرم رو بستن اگه باز، میام من با پای دلم
«حسین هست، یعنی زندگی هست»

شاعر: حسن صنوبری