دل من! در هوای مولا باش
یار بی‌ادعای مولا باش
گر نشد یاورش شوی همه عمر
گاه گاهی برای مولا باش
به گدایی تو هر کجا رفتی
یک سحر هم گدای مولا باش
دست من! دست‌گیر مردم باش
پینهٔ دست‌های مولا باش
پهن کن سفره‌ای برای یتیم
مستمند دعای مولا باش
پا به پایش اگر نشد بروی
لاأقل ردپای مولا باش
جان من! تا که در بدن هستی
باش اما فدای مولا باش
ای نَفَس! می‌روی به سینه برو
چون برآیی صدای مولا باش
از یمن، از دمشق و غزه بگو
شیعهٔ زخم‌های مولا باش
خار در چشم‌های مولا بود
چشم من! در عزای مولا باش...

شاعر: یوسف رحیمی