مرا به ابر ، به باران ، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
دلم زبانه ی آتش ، دلم خرابه ی شام
مرا به خاطر این خانه ی خراب ببخش
ببین ! خرابی من از حساب بیرون است
مرا بگیر در آغوش و بی حساب ببخش
تمام عمر حواست به حال و روزم بود
تمام عمر خودم را زدم به خواب ، ببخش
اگر شکسته پر و روسیاه آمده ام
مرا به نور حسین ابن آفتاب ببخش
حسین گفتم و گفتی حسین عشق من است
مرا به عشق عزیز ابوتراب ببخش
همیشه جانب او گفتم "السلام علیک..."
مرا به لطف فراوان آن جناب ببخش
شنیده ام که تو با کودکان رفیق تری
مرا به گریه ی شش ماهه ی رباب ببخش

شاعر: ناصر حامدی