عرش است خون‌فشان تو مگر روضه خوانده‌ای
یاصاحب‌الزمان! تو مگر روضه خوانده‌ای
سیل غم آمده تو مگر اشک ریختی؟
بند آمده زبان، تو مگر روضه خوانده‌ای
لرزیده شانه‌های زمین از غمی عظیم
سرخ است آسمان، تو مگر روضه خوانده‌ای
چون گاهواره‌ی علی‌اصغر شده جهان
بی‌جان و بی‌تکان، تو مگر روضه‌خوانده‌ای
تیر سه شعبه از دل تاریخ آمده‌ست
تا قلب عاشقان، تو مگر روضه خوانده‌ای

شاعر: میلاد عرفان پور