ای نور چشمام، بیاید کنارم
که خیلی حرفای ناگفته دارم
رسیده دیگه، زمون رفتن
دیگه شده وقت وصیت‌ من
من می‌رم از این دنیا اما به جان بابا
غافل نشید یک لحظه از حال یتیما
چشم امید دارن به دستای کریمی
عرش خدا می‌لرزه با اشک یتیمی
ای وای از اشکای یتیم
ویروونه نیست جای یتیم
زخمی نشه پای یتیم، ای دنیا
«خدانگهدار ای حسین
خدانگهدار ای حسن
خدانگهدار زینب ای، جان من»

آتیش کینه،‌ کشید زبونه
تاب عدالت رو نداشت زمونه
شدم شهید راه عدالت
تو راه حق بودم اسیر غربت
حالا بذارید قلب من آروم بگیره
آخه علی اهل مدارا با اسیره
بدید به قاتل من از این کاسهٔ شیر
یک ضربه جبران می‌شه با یک ضربه شمشیر
از مُثله کردن الامان
از قتل صبر از کوفیان
از نیزه و تیر و سنان، ای دنیا
«خدانگهدار ای حسین
خدانگهدار ای حسن
خدانگهدار زینب ای، جان من»

چه خوبه هستید بالا سرِ من
خداروشکر جمعید دور و برِ من
ای بانوی دل به غصه داده
جون تو و جمعِ این خونواده
ام البنین مراقب این بچه ها باش
دشمن نبینه اشک چشماشونو ای کاش
بغضِ حسن خیلی دلم رو می سوزونه
از روضه های کربلا قلبم چه خونه
گریه کن ای ام البنین
دستای عباسو ببین
یه روز میفتن رو زمین، واویلا
خدانگهدار ای حسین
خدانگهدار ای حسن
خدانگهدار زینب ای، جان من

شاعر و نغمه پرداز: محمدرضا رضایی