وقتی صدایت میکنم بشنو صدایم را
آورده ام اینجا برایت گریه هایم را
آغوش بگشا بر غریبی بی کس و تنها
تا بشنود عالم صدای ربنایم را
آری همانم که فراری بوده از دستت
تو خوب میدانی تمام ماجرایم را
آری همانم که سراپا غرق تقصیر است
اما تو پوشاندی همیشه هر خطایم را
جا ماندم از پرواز نه! اصلا زمین گیرم!
زنجیر نافرمانی‌ام بسته است پایم را
من دور بودم از تو؛ ترسیدم، زمین خوردم
حالا ولی برگشته‌ام... داری هوایم را؟

شاعر: زهرا نظری