از ازل بوده هميشه
لطف تو شامل حالم
فطرس تو بودم اما
دادى آخر پر و بالم

هميشه هوامو دارى مى دونم
منو تنها نمیزارى مى دونم
به دلم افتاده اربعین ، امسال
منو كربلا مى يارى مى دونم

حسین جان

*

از همون روزى كه مادر
توى روضه داده شيرم
آرزومه اينكه آخر
پاى روضه هات بميرم

يه عمره زنده ام با آرزوی تو
دارم آبرو از آبروی تو
چى ميشه وقتى كه دارم می میرم
سرم رو بزارم رو زانوی تو

حسین جان

*

اربعین تو رسيده
باز دلم كرده هواتو
من همونم كه يه عمره
سينه مى زنه براتو

اگه مسكينم و يتيم و اسير
بیا و آقا دست منو بگیر
میدونی جز تو کسی رو ندارم
أميرى حسين و نعم الأمير

حسین جان


شاعر: سید محمد بهشتی