كمي روبرويم بمان تا / تماشا كنم قامتت را
كه تا لا اقل "ان يكاد"ي/ بخوانم بر آن قد و بالا
بمان اي همه شوق و ذوقم/ كه دلتنگ پيغمبرم من
كه سخت است و تلخ است و سنگين/ ز ديدار تو دل بريدن
علي جان علي جان / برو سوي ميدان
شده عيد قربان / شده عيد قربان
(الوداع، علي اكبر)

خدايا تو اينك گُواهي/ كه من ميفرستم به ميدان
همه خاطرات خوشم را/ به سوز دل و چشم گريان
رخش آينه دار زهرا/ قد و قامتش مثل حيدر
سخن گفتنش، خَلق و خُلقش/ يكايك شبيه پيمبر
خدايا در اين دم/ رود جانم از تن
سوي اينهمه گرگ/ رود يوسف من
(الوداع، علي اكبر)

تحمل كن اين تشنگي را/ يل خسته تشنه كامم
كه آبي بجز اشك حسرت/ نمانده دگر در خيامم
خدايا مبادا كه اسبش/ كنون گم كند راه خود را
رود سوي اردوي دشمن/ شود سرو من ارباً ارباً
من و ديده تر/ تو و حرف آخر:
لبم گشته سيراب/ ز دست پيمبر
(الوداع، علي اكبر)

شاعر: محمد مهدي سيار