طبیب را تو بیاری، حبیب را تو بخوانی
دلم غریب؛ خوشا این غریب را تو بخوانی
دعای این دل شرمنده مستجاب نگردد
مگر که آیۀ أمّن یُجیب را تو بخوانی
عجیب قصه ی اصحاب کهف نیست، می آیی
که قصه های شگفت وعجیب را تو بخوانی
خوشا مُکبّر قد قامت الصلات تو باشم
نماز این غزل ناشکیب را تو بخوانی
حسین نصرُ من الله را نوشت به خونش
به شرط اینکه وَ فتحٌ قریب را تو بخوانی

شاعر: مهدی جهاندار