در خاک و خون، فتاده جسم شیران
قافله اسیران، به راه شام غوغا
زینب زینب برو خدا نگهدار
دگر تویی علمدار، پیمبر عاشورا
به پا کن، به خطبه‌هایت، همه جا از نو کربلایی
به کوفه، به شام ظلمت، تو شکوه صبر و رضایی
هر چند، بر سر نیزه ها سرهاست
زینب، با یتیمان تو تنهاست
زیباست، هر چه خواهد خدا زیباست
صحرا، خداحافظ برادرها
دریا، سلام ای اشک مادرها
دنیا، حدیث نیزه‌ها سرها
(مولا، لکَ لبیکَ ثارالله)

تا هستی هست، کرببلا نجات است
آینه حیات است، دگر غم و بیمی نیست
در توفانها، حسین پناه عالم
حماسه راه عالم، پس از تو تسلیمی نیست
هر آنکس، که با حسین است، ندهد هرگز تن به ذلت
سپارد، به عشق مولا، دل به راه سرخ شهادت
یارب، پر کن از این عطش ما را
جامی که کند تشنه دلها را
چون رود که رود راه دریا را
مولا دل به این قافله بستیم
هر سال، اربعین کربلا هستیم
ساقی، همه از عشق تو مستیم
(مولا، لکَ لبیکَ ثارالله)

صحرا صحرا، به زخم کاری تیر
به خط سرخ شمشیر، نوشته یا ثارالله
دریا دریا، به موج خون، دمادم
گفته به اهل عالم، حسین اباعبدالله
چه دشتی چه کربلایی، علی ِاکبرم کجایی
فتاده به جوی خونها، تو که تمثال مصطفایی
صحرا، شرحه شرحه علی اکبر
دریا، تشنه مانده علی اصغر
دنیا، از قفا می کِشی خنجر
صحرا، شده دریای خون صحرا
دریا، همه طوفان عاشورا
مولا «و بسم الله مجریها»
(مولا، لکَ لبیکَ ثارالله)

شاعر: علی محمد مودب