جان ناقابل نذر توست؛ فَتَقبّل مِنّا حسین
سلام ما را یک سحر؛ برسان به خدا حسین

سلام ما، به مقام رضای تو در قتلگاه
سلام ما، به شکوه دعای تو با اشک و آه

بر سر نیزه؛ سجده ات خوش باد
سوز آه تو؛ کی رود از یاد
"مولا مولا مولا، مولا حسین حسین"

*** *** ***

تو هم چُنان بر نیزه ای؛ ما داریم از تو فاصله
خون می چکد در داغ تو؛ از روایات واصله

عزای تو، تا ابد خون به پا کرده هر صبح و شام
امان ز ما، گر شویم عاقبت بی تو کوفی مرام

پرچمت مانده بر زمین اینک
تا ابد مولا، انا سِلمٌ لَک
"مولا مولا مولا، مولا حسین حسین"

*** *** ***

کربلا را دیدن خوش است؛ خوشتر کربلایی شدن
ای کاش آخر همچون حسین؛ لب‌تشنه فدایی شدن

پس از تو آب، دم به دم تشنه کام لب تو شده
شهادت است، که مرید تو و مکتب تو شده

هرکه با تو ماند، آبرومند است
اجر عشاقت، با خداوند است
"مولا مولا مولا، مولا حسین حسین"


شاعر: امیر رضا یزدانی