گِـرد اكبر مي گردد، تمام خيمه
حسرت چشمانش شد، نصيب عمه
آه
مؤذن كربلا، دلاور خيمه ها
علي بعدك العفا
تويي كه اشبه الناسي، به خلق و خوي پيغمبر
برو ولي كمي آرام، علي اكبر
(یا علی اکبر مدد)

مي رود سوي ميدان، علي اكبر
گشته ذكر لبهايش، أنا بن الحيدر
آه
مي آيد يكّـه سوار، چو حيدر با ذوالفقار
همه لشگر در فرار
ببين چگونه مي لرزد، زمين به زير پاي او
رسد صداي تكبير از، قفاي او
(یا علی اکبر مدد)

روضه هايت پردردند، شبيه مادر
إربا إربايت كردند، علي اكبر
آه
نمانده از جوشنت، شده صد پاره تنت
به من خندد دشمنت
رسيده ام سر زانو، ببين وخامت حالم
رسيده عمه زينب بين نامحرم
(یا علی اکبر مدد)

بیرق عشقت بالا، اباعبدالله
کل یوم عاشورا، اباعبدالله
حسین
سلام ای بالا نشین، سلام ای خونین جبین
بخر مارا اربعین
من الغریب تو اوج، تمام روضه های تو
خدا چه روضه ای خوانده، برای تو
(حسین ذبیح العطشان)
(حسین قتیل العریان)


شاعر: روح الله اسماعیلی