آسمانها گرد و غبار حرمت باشد و بس
کهکشانها نقش و نگار علمت باشد و بس
زمین چه بی صفا بود، نبود اگر زمین کربلایت
زمان چه بینوا بود، نبود اگر محرم عزایت
جهان چه بی خدا بود، نبود اگر طنین ربنایت
عزیز مصطفی/ حسین حسین جان
شهید سر جدا/ حسین حسین جان

به هوای کرب و بلای تو نوای دل ما
ز صفای مرثیه های تو جلای دل ما
کجا برم دلم را، اگر نخوانی ام به خیمه هایت
کجا نهم سرم را، اگر نیفتد عاقبت به پایت
کجا روم؟ چه سازم؟ اگر نسوزم این‌چنین به پایت
عزیز مصطفی/ حسین حسین جان
شهید سر جدا/ حسین حسین جان

به نسیم یاد تو دل تازه شود هر نفسی
غیر تو ـ المنة لله - ندهم دل به کسی
تو ماجرای عشقی، تب جنون جاودانه من
تو ابتدای عشقی، شروع شعر عاشقانه من
تو منتهای عشقی، شکوه شور بی کرانه من
عزیز مصطفی/ حسین حسین جان
شهید سر جدا/ حسین حسین جان

شاعر: محمد مهدی سیار