ترجیع‌بند مدح امیرالمؤمنین(ع)
(بند: چهاردهم)

پر و خالی شدند سینی ها
هر دم از چای اربعینی ها
چون در ایوان طلای او دارند
تا سحرها چه شب نشینی ها
ابتدایی ترین کراماتش
مانده در خاطر امینی ها
آمد از ساق عرش چندین سال
به ملاقات ما زمینی ها
کوله بارش پر است و می‌آید
از مسیر ستاره چینی ها
باز «إیّاکَ نَـعبدُ» گفتند
خیل إیّاکَ نَـستَـعینی ها
او خدا نیست پس چرا یک عمر
مبتلایم به این دو بینی ها
ای ابرمردِ تا خدا رفته
مرد اعجاز آفرینی ها
ذکرشان تا ابد فقط این است
اولینی و آخرینی ها
که علی دست قادر ازلیست
رشته‌ی ماسوی به دست علیست
 
شاعر: احمد علوی