عبد گنهکارم من و رب رحیمی
خیلی گرفتارم ولی خیلی کریمی
اسم تو غفار الذنوب است
وصف تو ستارالعیوب است
مهمان تو بودن چه خوب است ای خدا جان
تو دلنوازی، چاره سازی
تو بهترین محرم رازی
مهمانم و مهمان نوزی ای خدا جان
(یا خیر مقصود و مطلوب)

گرچه ندارم جز بدی جز روسیاهی
این ماه مهمان توأم خواهی نخواهی
من گرچه یا رب شرمسارم
شادم که غیر از تو ندارم
رنگ اجابت دارد این ام من یجیبم
دلگرمی ام این تشنگی هاست
در روزه هایم روضه برپاست
یاد لب عطشان آقایی غریبم
(مولای مظلومم حسین جان)

آه از لب خشک تو در آن ظهر جانکاه
آه از لبان تشنه ی شش ماهه ات، آه
قربان لبهای کبودش
نایی نمانده در وجودش
حتی توان گریه هم دیگر ندارد
یک چند قطره آب اگر بود
احوال او طور دگر بود
این خیمه اما دیگر آب آور ندارد
(لای لای علی لای لای علی جان)


شاعر: محمد مهدی سیار