در این فتنه که برپا کرده دنیا
که می سوزاند با وسوسه دل را
به تو دل گرمم که مجروح و خونین
به شمشیرت تکیه کردی یا مولا
تکیه بر تیغ خودت کردی
رو به نامردان نیاوردی
تا بماند سنّت مردی
تو معیار غیرت، علمدارغیرت
حسین جانم آقا، تو معمار غیرت
حسین جانم مولا

سلام ای دشت پر بلا، نینوا
سلام ای قتلگاه اهل ولا
تو را می خوانم تا در تن جان دارم
فقط کربلا کربلا کربلا
غیرت ما اعتبار ماست
شور داغ تو عیار ماست
مرگ سرخت اختیار ماست
تویی ایمان من، تویی قرآن من
منم قربان تو، تویی سلطان من
حسین جانم مولا

عطش خیمه ی تنهایی مولاست
حریمی که بهترین جای دنیاست
کجا از تحریم و تهدید می ترسه
کسی که شب عاشورا با آقاست
بی تو از هر دو جهان سیریم
با تو جان داریم و می میریم
ما امان نامه نمی گیریم
به نامت سرمستیم، ره دشمن بستیم
به عالم می گوئیم، در این خیمه هستیم
حسین جانم مولا

شاعر: علی محمد مودب