نگاهی کن نیازم را
نگاهی کن نگاهم را
سکوت سر به زیرم را
قنوت گاه گاهم را
به پایان میرسد اسفند
تو از ره میرسی ای عید
به لبها میرسد لبخند
به شبها میرسد خورشید
تو را من چشم در راهم
ولی از ره نمیمانم
به راه افتادم و در راه
دعای ندبه میخوانم
به راه افتاده ام آری
نشستن شیوه من نیست
که رسم انتظار تو
نشستن نیست ماندن نیست
خروش انتظارت را
نمیگیرد جهان از ما
بگو عشق تو هر ساعت
بگیرد امتحان از ما
بگیر این امتحان ها را
مگیر از ما نگاهت را
بیا دریاب فرمانده
بسیجی های راهت را
مزار لاله های ما
علامات ظهور توست
شهید بی نشان هر جاست
نشانی حضور توست
شکوه دیگری دارد
سپاهی که تو میسازی
پر از صیاد و زین الدین
پر از چمران و خرازی

شاعر: محمد مهدی سیار