شب از نیمه هایش گذشته
سکوت است و این شهر خاموش
قدمهای لرزان مردی
که بار غمی برده بر دوش
غمی آنچنان سخت و سنگین
که بیش از توان علی بود
نه تشییع تابوت زهرا
که تشییع جان علی بود
خداحافظ ای همه هستیم
پس از تو من و بی قراری
من و سوگ تو، من و اشک غم
من و آه و شب زنده داری
یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه جان

به آوای حزنی فَصَرمد
به نجوای لیلی مُسَحَّر
رسیده علی تا رساند
امانت به دستان احمد
بپرسد جگرگوشه ات تا
بگوید ز احوال امّت
بگوید چگونه پس از تو
ادا گشته مزد رسالت
پس از رفتنت، چه گویم دگر
که اندوه ما بی حساب است
پس از فاطمه در این شهر غم
سلام علی بی جواب است
یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه جان