شب جدایی
بغضی که با دیدن زخم تو شکفته
گریه آشکارم از راز نهفته
راز نهفته

می بینم اما
باور کن ای زهرای من! باور ندارم
تویی میان این کفن... باور ندارم
باور ندارم

ناباورانه/ اطفال تو
می پرسند از من/ از حال تو
گِرد پیکرت/ با دیده تر آیند

من ماندم و این/ خون جگر
میماندی ای کاش/ قدری دگر
تا کودکانت/ از آب و گل در آیند
(زهرا یازهرا)

*** *** *** ***

ببین چگونه
به شانه می برم تو را سرو جوانم!
شبانه می برم تو را ماه نهانم!
ماه نهانم

به خاک تیره
چگونه پنهان کنم آسمان خود را
کجا برم گریه بی امان خود را
امان از این غم

پایان ندارد/ تاب و تبم
لبریز غم است/ روز و شبم
بعد از تو ای ماه /َ أَمَّا لَيْلِي مُسَهَّد

رفتی و شدم/ تنهاترین
بی یار و یاور/ خانه نشین
من ماندم و آه/ امّا حُزْنِي‏ فَسَرْمَد
(زهرا یازهرا)

*** *** *** ***

یا نبیَّ الله
آمده ام باز آورم امانتت را
مپرس از این کبودی و شکستگی ها
شکستگی ها

یا نبی الله
از دختر خود پرس و جو کن که چه ها شد؟
اجر رسالت بعد تو آخر ادا شد
آخر ادا شد

قد َ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ
وَ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ
یا رسول الله/ اینک امانت تو

فَحْفِهَا السُّؤَال‏/ ابا الزهرا
وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَال/ ابا الزهرا
آری ادا شد/ اجر رسالت تو
(زهرا یا زهرا)

شاعر: محمد مهدی سیار